November update

Ik vond dat het wel weer eens tijd werd voor een kleine update want het is inmiddels november, en de sneeuw hier al aan het vallen is. Vanochtend werd ik wakker terwijl het -12 graden was buiten, en er een dun laagje sneeuw lag. Het leukste was Dianne (hostsister uit Ruwanda) haar reactie, ze was helemaal in shock aangezien ze nog nooit sneeuw gezien heeft! Dat belooft nog wat.

Nu even terug naar waar ik eigenlijk over wilde schrijven: Halloween!
Op 31 oktober was het dan zover; Halloween; een dag die ons in Nederland zomaar voorbijgaat, maar die in Canada niet onopgemerkt blijft. Toen ik in mijn Artsclass zei dat ik me niet ging verkleden, werd ik toch even raar aangekeken. Ze lieten het niet gebeuren, toen ik op Halloweendag zonder kostuum naar school kwam, kreeg ik meteen konijnenoren op mijn hoofd gezet (die een meisje uit mijn artsclass voor me gekocht had) en in arts werden er snorharen op mijn gezicht getekend. Daar liep ik dan de hele dag rond als konijn.

In de avond heb ik meegedaan aan een van de belangrijkste Halloween-tradities: "Trick or treat!". Voor degene die niet weten wat dat is: je gaat verkleed langs de deuren, zegt "trick or treat" en de mensen geven je snoep. Klinkt goed? Ja, dat is het zeker. Na een hele leuke avond kwam ik thuis met een veel de zware tas. Zoveel snoep dat ik de dag erna al misselijk werd door alleen al naar de tas te kijken. Maar klagen mag ik niet want ik heb elke lunch nu iets lekkers bij... en na school heb ik iets lekkers... en 's avonds... hahaha. Ik kan weer even vooruit met deze voorraad! Ook was dit een kleine herinnering waarom ik 3x per week naar de sportschool ga.

Nou dit was het wel weer, deze keer heb ik me eraan gehouden: een kleine update. Hopelijk vonden jullie het leuk om te lezen. Liefs!

Vancouver trip

Voor als je dit begint te lezen; zorg dat je genoeg tijd hebt want dit kan even duren haha! Laat ik maar snel beginnen.

Op dinsdag 15 oktober was het dan eindelijk tijd; ik vertrok naar Vancouver! Om 5:15 opstaan, even langs Starbucks en naar de bus. Daar gingen we dan; een 9 uur durende busreis. Verschrikkelijk. Aangezien ik niet in bussen kan slapen, zag ik er heel erg tegenop. Gelukkig hadden ik en Clara genoeg chocola bij (31.07 dollar aan chocolade). Na veel chocolade en veel te veel mislukte pogingen om te slapen, kwamen we eindelijk aan bij ons hotel in Vancouver. Aangezien we er niet mochten parkeren, kregen we de waarschuwing dat als de politie kwam ze zo snel mogelijk weg moesten rijden, dus ben je nog in de bus, dan blijf je in de bus. Gelukkig hebben we geen last van politie gehad. Door de lange busrit was iedereen moe, dus die avond lieten we het rustig. Even met z'n allen eten en daarna een wandeling langs het water. Prachtig!

Woensdag 16 oktober

Het was veel te vroeg, maar het was tijd om op te staan. Om 8 uur zouden we in Stanley Park zijn om vervolgens naar het Aquarium te gaan. Eenmaal aangekomen in Stanley Park werd ik eindelijk wakker; het park, het water, de mist en de opkomende zon. Ow en de 8 bussen met Aziaten die er waren en superveel foto's van ons wilde maken haha. Als je net als ik van stadsparken houdt en ooit in Vancouver bent: zeker even naar Stanley Park!

Na Stanley Park gingen we naar het Aquarium. Nadat veel te veel enge vissen te hebben gezien, gingen we maar naar buiten waar we dolfijnen en de hele mikmak vonden. Wat blijven dat soort dieren toch schattig. Het beste van het Aquarium hebben jullie op Facebook misschien wel voorbij zien komen; kikkermutsen haha! Als je die foto nog niet gezien hebt; even op Facebook kijken dus haha.

Om 12:00 arriveerden we op Granville Island. Heel veel eten, inclusief mini pumpkin pie, en heel veel hippie-achtige winkeltjes. Ik heb er zelf niks gekocht, maar het was leuk om allemaal te zien. Het geld wat ik daar niet heb uitgegeven heb ik op de volgende locatie gedaan: Metrotown! Even met Clara en Loeka naar Lush, frozen yoghurt halen, en op naar Forever 21 waar we al onze tijd (en geld...) hebben gespendeerd. Hierna hebben we met de groep even iets gegeten en zijn we naar de film geweest. Rond 22:00 kwamen we eindelijk weer aan in het hotel, half slapend. Snel naar bed want de volgende dag moesten we om 6:45 in de lobby verzamelen.

Donderdag 17 oktober

Na een korte nacht hadden we even tijd om uit te rusten; 2 uur in de bus zitten op weg naar Whistler! Voor degene die Whistler niet kennen: daar vonden de Olympische Winterspelen plaats in 2010. We begonnen actief: mountainbiken! Aangezien ik als Nederlander zo'n 1,5uur per dag op mijn fiets doorbreng heb ik me zo geërgerd. Sommige mensen kunnen echt niet fietsen haha. Na dat overleefd te hebben ging ik door naar de volgende activiteit: kanoën! Samen met Lynn (Duitsland) sprong ik in een kano en daar gingen we dan. Het meer was zo prachtig! De zon scheen en en de verte zagen we sneeuw op de bergen.

Hierna gingen we "echt" naar Whistler. Het zag er super nep uit, maar in combinatie met alle bomen in herfstkleuren zag het er mooi uit. Snel even naar Starbucks want daar konden we die ochtend niet naartoe (en aangezien het te "goedkoop" is voor Whistler konden we geen Tim Hortons vinden) en op naar ons volgende doel: Roots. Roots is een heel bekend Canadees merk, dus als exchange students moesten we daar toch wel even naartoe. Aangezien het een best dure winkel is heb ik alleen een trui gekocht, maar hij is wel canadees warm haha.

Na het winkelen was het weer tijd om te vertrekken: 2 uur terug naar Vancouver. En door een file iets langer helaas. Gelukkig werd dat snel goedgemaakt met heerlijk Mexicaans eten! We beginnen steeds meer op Canadezen te lijken; er was eten over, dus dat ging in plastic container terug naar het hotel zodat het later opgegeten kon worden. Eigenlijk was het na het eten wel genoeg voor mij en wilde ik terug naar het hotel maar er stond nog één ding op het programma: een of ander vaag crime spel in downtown Vancouver. Ik en mijn groepje hadden er niet zoveel zin meer in (het zou 2 uur gaan duren terwijl we super moe waren en het was koud). We eindigden op de laatste plaats maar dat was oké want we zijn wel even langs Tim Hortons geweest om iets lekker warms te halen.

Vrijdag 18 oktober

Deze ochtend moesten we, zoals eigenlijk elke dag, vroeg op. Met de koffers terug in de bus want het was tijd om naar Victoria te vertrekken, waar we nog twee nachten zouden zijn. We moesten o.a. met de ferry, waar iedereen opeens superveel energie had om Dutch Blitz te spelen, en waar ik dus langs zat met mijn slaaphoofd. Afvragend waar iedereen de energie vandaan haalde. Hierna, nogsteeds op de weg naar Victoria, gingen we even langs een Pumpkin Farm om pompoenen te halen, en we gingen even bij de geiten etc. kijken. Dat was leuker dan verwacht want er was een geit met de prachtige naam Iris. Toch even mijn soortgenoten in Canada ontmoet.

Eenmaal aangekomen in het hotel (rond 14:00) aten we een heerlijke lunch en gingen we naar downtown Victoria waar we tijd hadden om zelf rond te lopen. Ik liep met een stuk of 5 anderen rond, eerst naar China Town en daarna naar veel toeristen en chocolade winkeltjes.

Rond een uur of 6 verzamelden we weer om met z'n allen om fish 'n chips te gaan eten. En zo kieskeurig als ik ben nam ik een Cheeseburger... without cheese please! Wat zullen ze toch een goede indruk van mij hebben gekregen. Het leuke was dat we aan het water aten, en daar waren zeehonden! Aangezien wij eten hadden kwamen ze dus even kijken, super schattig als je aan mij vraagt!

Die avond hadden we eindelijk een rustige avond, we gingen na het eten direct terug naar het hotel, waar we onze pompoenen om moesten toveren in echte Halloween pompoenen (al vond iedereen die van mij "cute"). Hierna hebben we gezellig met een groep de hele avond zitten kaarten, eten en kletsen.

Zaterdag 19 oktober

De laatste dag alweer. 's Ochtends gingen we naar een lighthouse. Er was niet veel te zien, maar wat er te zien was super mooi. Al moet ik zeggen dat Canada gewoon een super mooi land is, en dat ik bijna alles hier mooi vind haha. Foto's van het lighthouse komen (met alle andere foto's) nog op Facebook!

Voor lunch gingen we terug naar het hotel, waar we, naam mijn mening, heerlijk hebben gegeten. Hierna snel naar de hotelkamer om alle warme kleding die ik bij had te pakken want het volgende op de planning ging koud worden: Whale watching. We hadden geluk: we zagen walvis na walvis! Ook veel zeehonden, etc. Een klein geluk: warme chocomel op de boot!

Eenmaal terug op het land had ik er toch nog niet genoeg van: er was een Greenpeace schip (uit Amsterdam!) en hij was open voor bezoekers. Even snel een kijkje genomen dus. Verder hebben we nog een beetje door Victoria rondgelopen (eigenlijk hebben we alleen Tim Hortons gehaald). Terug in het hotel hadden we een heerlijk laatste dinner.

Hierna hadden we nog een "halloweenparty". We moesten verkleed komen, wat dus niet echt lukte. Gelukkig hadden ik en Claire (Frankrijk) een goede oplossing: we trokken dezelfde kleding aan en gingen als tweeling. Ik vond het feest niet zo geweldig, al was het wel grappig toen sommige karaoke gingen doen. Hierna hebben we nog tot 2:30 bij iemand op de hotelkamer gezeten, wat misschien wel het leukste van de avond was. Om 4:45 ging onze wekker weer, snel de bus in en terug naar Prince George.

Alhoewel ik nogsteeds bezig ben met 30 uur slaap inhalen, de Vancouver trip was top!

Exchange Student Hike & Thanksgiving

Hallo allemaal!

Het heeft even geduurd voor ik weer iets op mijn blog kon schrijven, maar nu is het dan weer tijd voor een lekker lang verhaal.

Op vrijdag 11 oktober had ik weer eens geluk; alle Canadezen moesten gewoon naar school maar ik ging lekker met alle exchange students uit Prince George op een hike! 's Ochtends natuurlijk mij schoenendrama: welke schoenen moet ik aan? Wandelschoenen heb ik niet, dus dan maar vertrouwen op mijn oude vertrouwde, versleten en half opengescheurde Vans (ja, iedereen weet nu over welk paar ik het heb). Heel veel truien aan (zeer charmant), een paar stroopwafels in mijn tas en ik was klaar om te gaan. Op school vertrokken we met 10 exchange students van mijn school, eerst even langs Starbucks want we zijn in Canada natuurlijk. Daar ontmoette we de exchange students van de andere scholen. Daarna reden we door naar Fort George Canyon.

Daar kon de hike dan toch echt beginnen; veel van de natuur heb ik niet gezien want ik heb alleen naar de grond gekeken omdat ik niet wilde vallen. Na 4,6km lopen kwamen we eindelijk aan bij de rivier. Hier maakte we een kampvuur (oke, andere mensen, ik kan dat natuurlijk niet) en konden we hotdogs en s'mores gaan maken. Iedereen die mij een beetje kent weet dat dat geen succes zou worden. Eerst moest ik een stok gaan vinden... die vond ik dus niet. Nadat iemand er een voor mij vond (niet dat die perfect was, die tak was zo groot dat ik op Gandalf van Lord of the Rings leek) kon ik eindelijk proberen een hotdog te maken. Zo aardig als ik ben, ging ik er twee tegelijk maken; 1 voor mij en 1 voor Christina (Noorwegen). Binnen 1 minuut viel er dus een in het vuur, dus ik besloot maar snel dat dat die van Christina was, wat ze natuurlijk niet zo leuk vond haha. Volgende poging: s'mores... ik keek een paar seconden niet en toen waren ze opeens verbrand, oeps... Gelukkig kreeg ik toen s'mores van Tim, die "maar" voor de helft verbrand waren. Achja, je moet iets.

Het enige nadeel van de dag was dat we weer terug moesten lopen. Omhoog. Terwijl ik nog spierpijn had van de sportschool. Top. Toen we, eindelijk, terugkwamen bij de auto's was ik stiekem wel een beetje blij. In de auto kreeg bijna iedereen even een dipje; één viel er zelfs in slaap. Die avond heb ik lekker op de bank gelegen en films gekeken; dat had ik wel verdiend.


Zondag 13 oktober
Eigenlijk 1 dagje te vroeg, maar op zondag hebben we Thanksgiving gevierd. We werden uitgenodigd om bij een zus van mijn hostmom te komen dineren, en lekker dat dat was! Op zaterdag kreeg ik al de waarschuwing om alleen te ontbijten, en misschien had ik dat beter zelfs niet kunnen doen. Zoveel lekker eten, kalkoen, aardappelpuree, heel veel soorten groenten (en dat kon ik hier wel gebruiken, eindelijk eens wat anders dan al dat gefrituurde eten). Met moeite at ik het hoofdgerecht op, ik wilde meer eten maar mijn buik was het daar niet mee eens. En toen kwam het toetje... wauw. Zo lekker, zo veel... te veel. Zoals sommige al op mijn facebook hebben gelezen: ik weet dat mijn eerste thanksgiving dinner geweldig was omdat ik mijn toetje niet eens op kon eten omdat ik op de grond lag omdat mijn buik zoveel pijn deed. Zo erg was het niet dat ik mijn eten niet op kon; vandaag hebben we restjes oftewel bijna net zoveel als gisteren!


Nou dat was het weer voor even. Dinsdag tot en met zondag zit ik in Vancouver dus ik zal nergens op reageren, maar daarna heb ik wel weer iets om over te schrijven haha. Voor degene die foto's willen zien: ik heb ze (bijna) allemaal in een mapje op Facebook staan.

See ya!

PGSS, Cornelia's verjaardag en bowlen

Het is nu al een tijdje geleden, maar op 4 september had ik dan eindelijk mijn eerste schooldag op PGSS (Prince George Secondary School). Elke les duurde maar zo'n 20 minuten aangezien het een soort kennismakingsles was. Donderdag begonnen de echte lessen. Ik zal even vertellen hoe mijn dag eruit ziet:
Elke ochtend om 8:50 begin ik de dag dansend in mijn Dance Class. Ook leuk om te weten; ik moet optreden, en zoals iedereen weet: als er iemand niet kan dansen, ben ik het. Dat gaat nog leuk worden.
Daarna naar History, waar ik gezellig met Samuel zit, die ik al kende van de Prep Course in Ottawa. Na die 2 lessen heb ik mijn lunch break, waarin ik meestal even met Silvia uit Italië naar Starbucks loop omdat ze koffie nodig heeft. Eenmaal terug ga ik met Leti (uit Argentinië) en Lodo (uit Italië) naar Arts. Elke dag wordt Lodo gek van mij en Leti omdat we de hele les zeggen "O no, I don't want to go to PE" want dat hebben we erna. Voor degene die het niet weten: PE is een soort van gym, maar bij deze gym doe je echt iets, niet zoals in Nederland dus haha.
Dan probeer ik PE te overleven (vooral de warming up) en daarna kan ik alweer lekker naar huis. Elke dag om 15:09, want logische tijden als 15:10 kennen ze hier niet.

Tot nu toe was mijn grootste uitdaging op school het openen van mijn Locker. Het heeft me bijna een week gekost maar eindelijk snap ik het:
- Heel veel rondjes naar rechts draaien, minstens 2
- Naar rechts draaien naar je eerste nummer
- Naar links draaien, je eerste nummer passeren en dan naar je 2e nummer
- Naar rechts draaien, direct naar je 3e nummer
Het valt dus wel mee, maar als iedereen een verschillende uitleg geeft is het toch moeilijk haha.

In mijn weekenden verveel ik me niet, zo was afgelopen weekend erg leuk. Vrijdag na school kwam Loeka (exchange student uit Nederland, ze zit helaas op een andere school) mee, we gingen met mijn host family naar de bios en daarna bleef ze slapen.
Vooral de zondag was erg leuk: de 19e verjaardag van Cornelia, de exchange student uit China die hier ook woont. Ze had nog nooit haar verjaardag gevierd! Toen ze 's middags weg was hebben we het hele huis versierd, grote tassen met cadeau's op tafel gezet en lekker gekookt. Toen ze thuis kwam wist ze niet wat ze zag, ze was zo verrast dat ze bijna moest huilen. Na het eten wilden we de cadeaus pakken, moest ze weer bijna huilen. Ze dacht namelijk dat de cadeautassen er alleen als decoratie stonden. Na heel veel gelachen te hebben tijdens het uitpakken van de cadeaus zat het erop. De eerste verjaardag in dit huis, helemaal geslaagd!

Afgelopen donderdag zijn we met een aantal exchange students die hier met Shecana (de organisatie) zijn wezen bowlen. Ik haat bowlen, ik kan niet bowlen, maar ik ging voor de gezelligheid. En dat kwam helemaal goed! Heel veel gelachen en nieuwe mensen ontmoet. Ook heb ik verloren met bowlen, dus de dag erna kreeg ik een Starbucks Cookie als troostprijs, niks mis mee dus!

Dit was het weer, ik ga maar snel verder aan mijn History huiswerk. En vanmiddag gezellig naar de Mall met Clara ("zusje" uit Oostenrijk), Loeka (Nederland), Tim (Duitsland) en Leti (Argentinië). Dikke doei!

Meet the host family & Edmonton trip

De vorige keer zei ik dat ik morgen een nieuwe blog zou schrijven, maar uiteindelijk bleek ik het drukker te hebben dan verwacht. Sorry haha. Maar nu heb ik wel eindelijk tijd om jullie te vertellen wat ik allemaal heb meegemaakt voor mijn school begon. Let's begin!

Na de lange reis van Ottawa naar Vancouver kwam ik dan eindelijk terecht in mijn laatste vliegtuig: Vancouver naar Prince George. Eenmaal aangekomen op het mini-vliegveldje van PG zag ik al dat er superveel mensen aan het wachten waren toen ik uit het vliegtuig kwam. Allemaal host family's dus. Helemaal nerveus voor de ontmoeting stapte ik het vliegtuig uit en liep naar binnen. Daar zag ik ze bijna meteen al staan met een roze hartjesballon met "Welcome Iris" erop. Daar moest ik zijn! Meteen werd ik door drie mensen geknuffeld: mijn host mom Tamara, mijn host zusje Avera en mijn dobbel placement zusje Clara. Ook stonden er twee toen nog onbekende voor mij: Cornelia uit China en Dianne uit Rwanda. Ook zij verblijven bij de host family. Een verassing die uiteindelijk hartstikke leuk bleek te zijn want het zijn echt schatten! Na de ontmoeting heb ik snel al mijn kleding en schoenen uit de koffers van de anderen gehaald (uiteindelijk had nog steeds iemand mijn sportschoenen maar die heb ik inmiddels terug), gingen we naar het huis, mijn nieuwe thuis voor 10 maanden. Ik heb wat schoolpapieren ingevuld en daarna ben ik meteen naar bed gegaan want ik had een hele erge jetlag.

De volgende dag moest ik alweer vroeg opstaan, ik en Tamara zijn snel naar school gegaan om mijn schoolpapieren in te leveren. Toen we weer terugkwamen moest ik weer opschieten want er stond me een 8-uur durende rit naar Edmonton te wachten. Eenmaal lekker knus (lees: opgepropt) op de achterbank beland met Avera en Clara konden we vertrekken: Edmonton here I come!

's Avonds rond een uur of 9 kwamen we aan bij het hotel. Die zag er goed uit! We pakten snel onze spullen uit op de kamer en gingen nog even beneden wat soep eten. Daarna wilde ik snel gaan slapen aangezien ik super moe was, helaas begon er iemand te snurken waardoor ik, alweer, een slapeloze nacht had. 's Ochtends kregen we een Canadees ontbijt, wat in mijn ogen betekent: veel en ongezond. Het was zo erg dat ik de lunch moest overslaan door mijn buikpijn. 's Middags hebben we wel iets héél leuks gedaan: shoppen in Edmonton West Mall: het grootste winkelcentrum van Noord-Amerika. In de Mall hebben we afgesproken met familie van het gezin. Vader, moeder met 4 kinderen. De volgende twee dagen zijn we ook wezen winkelen met de familie. Ook zijn we naar Galaxyland geweest, een indoor-pretpark. We zijn o.a. in een achtbaan geweest waar recent nog mensen uitgevallen zijn, en onthoofd. Maar wij hebben het overleefd! Verder bestonden de dagen uit eten en de avond spenderen bij de familie en uitbuiken in de hot tub van het hotel. In eerste instantie was ik niet helemaal blij dat we meteen naar Edmonton gingen aangezien ik geen tijd heb gehad om mijn jetlag weg te slapen, maar aan de andere kant waren het een paar superdagen waarin ik iedereen echt heb leren kennen.

Maandag was het toch echt tijd om weer naar huis tegaan; 8 uur in de auto, top. Ik ben nog steeds geen fan van de lange autoritten, maar gelukkig was het erg gezellig in de auto. Muziek hard en allemaal gek doen, of huilfilms kijken (waardoor ik, Clara en Avera in de auto zaten te huilen), we hebben alles gedaan. Rond avondeten waren we weer terug in Prince George. Het echte leven kon beginnen. Woensdag begon mijn school. Maar daar schrijf ik later nog wel over (ja, deze keer zal ik niet "morgen" zeggen haha)

Ook wilde ik nog zeggen hoe leuk ik het vind om jullie reacties te lezen, ik reageer er meestal niet op maar ik lees ze allemaal! Maar het is hier inmiddels bijna bedtijd, welterusten Nederland!

Ottawa prep course - het vervolg

Aangezien ik erg druk bezig ben geweest heeft het wat tijd gekost om een nieuwe blog te schrijven, maar hier is ie dan eindelijk!

Zoals ik in mijn  vorige post al vertelde, zijn we wezen survivallen. Dit was erg leuk omdat je elkaar vaak moest helpen zodat we elkaar beter leerden kennen. Hierna zijn we naar een strand aan een “gemiddeld” meer (mega groot dus) geweest. Vanaf toen begon ik te merken dat we echt een groep werden. 23 exchange students, vanuit ongeveer 9 verschillende landen. Het was heerlijk weer, we hebben even gezwommen, daarna met elkaar gepraat over de verschillen van onze culturen en daarna gingen we met de hele groep volleyballen. 's Avonds hebben we bij het Hardrock Café gegeten!

Maandag

Deze dag werden we in groepen verdeeld en gingen we op “Treasure Hunt”. We hebben als gekken door Ottawa gerent dus we waren allemaal bekaf, maar het was erg gezellig. Mijn team bestond uit Ella (Nieuw-Zeeland), Pauline (Duitsland) en Jan (Zwitserland). We hebben niks gewonnen, maar dat maakt niet uit.

Na de Treasure Hunt gingen we lunchen, aangezien iedereen iets anders wilde zijn we opgesplitst. Uiteindelijk zijn ik, Pauline (Duitsland), David (Frankrijk) en Ella (Nieuw-Zeeland) een heel chic steak house ingegaan, het was best duur  voor lunch maar voor een keer kan dat wel vonden we. Hoe misplaatst we ons ook voelden, het was hartstikke leuk om zo "chic" te gaan lunchen.

Later die middag hebben we een boottocht gemaakt, het was helaas erg bewolkt maar het was mooi om allens vanaf het water te zien.

Dinsdag

De laatste echte dag van de Prep Course: Montreal! Toen we daar na 2 uur rijden aankwamen, hadden we 4 uur de tijd om de stad te ontdekken. Montreal is echt een super mooie stad! Er waren veel pleintjes waar bandjes aan het spelen waren, we hebben door de winkelstraten gelopen en we hebben "poutine" gegeten (zoek maar op haha!). Voor een keer was het wel oké maar het is niet iets wat ik vrijwillig zal gaan eten. We waren met een erg gezellige groep, en ik vond het al jammer toen we moesten gaan. Toen we 2 uur later weer in Ottawa ariveerden, gingen we pizza eten. Hoezee. Zoals de meeste van jullie wel zullen weten: als ik iets haat is het pizza. Maar, ik heb het overleefd, een klein stukje pizza en wat stroopwafels haha!

Woensdag was het dan eindelijk tijd om te vertrekken, het was een beetje bittersweet, aan de ene kant kon ik niet wachten om mijn host family te ontmoeten, en aan de andere kant wilde ik de groep niet achterlaten. Gelukkig gingen er meerderen naar Prince George, dus van een aantal heb ik geen afscheid hoeven nemen.

Hoe mijn host family is? Wat ik de eerste dagen heb gedaan? Daar schrijf ik morgen wel weer over, welterusten!

Geen tijd voor een jetlag!

Na een heel gedoe is het toch echt gelukt, en zelfs op de juiste datum. Inmiddels zit ik in een Hostel genaamd "Jail House" in Ottawa. Nadat we met het vliegtuig zijn geland hebben we onze visa hadden opgehaald, moesten we nog bijna 2uur in de bus zitten van Montreal naar Ottawa. Daar arriveerden we rond 0:30 (Canadese tijd), om daar nog even onze koffers (die natuurlijk nu al overweight zijn) 3 verdiepingen omhoog een trap op te trekken. Toen ik eindelijk in mijn bedje lag was het inmiddels 1:30, maar naast ons hostel was er een feest, dus ik sliep niet voor 2:30 om vervolgens om 6:30 alweer klaarwakker te zijn, terwijl we "pas" om 8uur bij het ontbijt moesten zijn.

Na het ontbijt zijn we met de hele groep, +/- 40 mensen, naar een park geweest, hier hebben we allemaal informatie gekregen over het leven in Canada. Ook moest je met iemand gaan praten die je nog niet kende (deze persoon was gekozen door een soort schoenen-vind-spel, zeer duidelijk) om elkaar later voor te stellen aan de rest. Ik werd aan de groep voorgesteld door Luca uit Duitsland, wie een beetje verward was want hij zei dat ik 62 jaar oud is, dit heb ik hem inmiddels vergeten haha. Hierna mochten we in groepen rondlopen in Ottawa. Toen we terugkwamen bij het hostel zijn er 17 mensen opgehaald door hun host familys, wat betekend dat er inclusief mijzelf, er nu 23 exchange students over zijn gebleven.

's Middags hebben we samen met een gids een stadswandeling gedaan, ondanks dat ik niet veel informatie heb opgeslagen ivbm mijn jetlag, was het erg leuk en interessant. Ook zijn we op een paar mooie uitzichtpunten geweest, hier komen later foto's van want deze staan nog op mijn telefoon.

Na de 2,5 uur durende stadswandeling heb ik samen met een paar andere exchange students op een terrasje gezeten wat erg gezellig was. Hierna gingen we uiteten met de hele groep, waar ik gezellig aan een tafeltje zat met Loeka van www.dutchexchangegirl.blogspot.com en David uit Frankrijk. Jullie moesten eens weten hoe grappig het is om iemand uit Frankrijk het woord "stroopwafel" te laten uitspreken.

Op dit moment zit ik op een dekentje op de grond tegen de muur met Loeka, tijd om even de social media bij te houden en om even te relaxen. En op tijd naar bed want morgenochtend gaan we survivallen, waarna we 's middags kunnen uitrusten op een strandje. Ook gaan we 's avonds nog uiteten bij het Hardrock Café.

Nou dit was het wel voor vandaag, bij jullie is midden in de nacht als ik dit schrijf dus welterusten!

"Pak je koffers maar!"

Zoals jullie weten had ik veel problemen met mijn visum. Tot vandaag, één dag voor mijn  vertrek, wist ik nog niet zeker wanneer ik zou vertrekken. De organisatie had een uiterlijke tijd bepaald, 16:00. Als ik dan mijn visum nog niet zou hebben, zou ik de 23e niet vertrekken. Aangezien het bij mij natuurlijk nooit volgens plan kan gaan, kreeg ik mijn visum om 16:28 binnen. Paniek in huis. Top.

In paniek hebben we naar STS gebeld of ik toch nog meekon, ze zouden het proberen maar ik moest er maar niet op rekenen. Nog meer paniek. Tot teruggebeld werden "Pak je koffers maar!", om 22u 's avonds, minder dan 20 uur voor mijn werkelijke vertrek, wist ik dan eindelijk dat ik zou vertrekken.

Nu ga ik dus maar verder met mijn koffers pakken, dag Nederland!

Weer een verandering...

In mijn vorige post had ik al verteld dat mijn vertrekdatum nog niet zeker is. Vandaag, om 3 uur, zou ik mijn visum binnen moeten hebben om de 23e te kunnen vertrekken. Op dit moment ligt mijn visum nog steeds in Wenen, dus ik kan niet verwachten dat hij er op tijd is. Dit zou eigenlijk betekenen dat ik 6 september pas zou gaan, waardoor ik mijn introductieweek in Ottowa en een paar van mijn eerste schooldagen zou missen.

Maar ook dat is weer veranderd, ik heb net het bericht gekregen van de organisatie waarmee ik ga, STS, dat de uiterlijke datum om het visum te ontvangen (wat dus vandaag om 15:00 was) wordt verlaat. Dit betekent dat er nog een kans bestaat dat ik gewoon de 23e kan vertrekken, maar dit is natuurlijk nog niet zeker. Fingers crossed!

Voor degene die bij al mijn post een bericht willen ontvangen: rechts onder de titel van mijn blog (life of iris) kun je je e-mailadres invullen. Je krijgt dan een mailtje als ik een nieuwe post plaats.

Gap Year

Nog 11 dagen te gaan... of niet? Op 23 augustus zou ik vertrekken naar Prince George, BC, Canada om daar een jaar naar de High School te gaan. Helaas is de Canadese Ambassade aan het staken, waardoor ik mijn Visa/Study Permit nog niet heb. Als ik deze voor a.s. vrijdag 15:00 mijn Study Permit nog steeds net heb ontvangen, zal ik 6 september pas vertrekken. Dit is niet te hopen, want dat zou betekenen dat ik mijn introductieweek in Ottowa en de eerste paar schooldagen zou missen. Fingers crossed!

Afgelopen juni heb ik mijn havo-diploma in ontvangst genomen, wat betekend dat ik een studie moest kiezen. Helaas weet ik het nog niet zeker, en ik wilde geen overhaaste keuzes maken. Een Gap Year was de perfecte oplossing voor mij. Ik kan mijn Engels verbeteren (altijd handig!) en ik leer een hele nieuwe cultuur, wat ik zelf erg leuk vind. Ik zal in een gastgezin wonen, mijn gastgezin bestaat uit een 45-jarige vrouw en haar 15-jarige dochter, er komt ook een 15-jarig meisje uit Oostenrijk in mijn gastgezin. Prince George ligt tussen allerlei natuurgebieden, en dit is extra leuk omdat mijn gastgezin een huisje heeft aan een meer daar!

Vrijdag weet ik wanneer ik ga, dus dan zal ik weer een post plaatsen.