maandag 14 oktober 2013

Exchange Student Hike & Thanksgiving

Hallo allemaal!

Het heeft even geduurd voor ik weer iets op mijn blog kon schrijven, maar nu is het dan weer tijd voor een lekker lang verhaal.

Op vrijdag 11 oktober had ik weer eens geluk; alle Canadezen moesten gewoon naar school maar ik ging lekker met alle exchange students uit Prince George op een hike! 's Ochtends natuurlijk mij schoenendrama: welke schoenen moet ik aan? Wandelschoenen heb ik niet, dus dan maar vertrouwen op mijn oude vertrouwde, versleten en half opengescheurde Vans (ja, iedereen weet nu over welk paar ik het heb). Heel veel truien aan (zeer charmant), een paar stroopwafels in mijn tas en ik was klaar om te gaan. Op school vertrokken we met 10 exchange students van mijn school, eerst even langs Starbucks want we zijn in Canada natuurlijk. Daar ontmoette we de exchange students van de andere scholen. Daarna reden we door naar Fort George Canyon.

Daar kon de hike dan toch echt beginnen; veel van de natuur heb ik niet gezien want ik heb alleen naar de grond gekeken omdat ik niet wilde vallen. Na 4,6km lopen kwamen we eindelijk aan bij de rivier. Hier maakte we een kampvuur (oke, andere mensen, ik kan dat natuurlijk niet) en konden we hotdogs en s'mores gaan maken. Iedereen die mij een beetje kent weet dat dat geen succes zou worden. Eerst moest ik een stok gaan vinden... die vond ik dus niet. Nadat iemand er een voor mij vond (niet dat die perfect was, die tak was zo groot dat ik op Gandalf van Lord of the Rings leek) kon ik eindelijk proberen een hotdog te maken. Zo aardig als ik ben, ging ik er twee tegelijk maken; 1 voor mij en 1 voor Christina (Noorwegen). Binnen 1 minuut viel er dus een in het vuur, dus ik besloot maar snel dat dat die van Christina was, wat ze natuurlijk niet zo leuk vond haha. Volgende poging: s'mores... ik keek een paar seconden niet en toen waren ze opeens verbrand, oeps... Gelukkig kreeg ik toen s'mores van Tim, die "maar" voor de helft verbrand waren. Achja, je moet iets.

Het enige nadeel van de dag was dat we weer terug moesten lopen. Omhoog. Terwijl ik nog spierpijn had van de sportschool. Top. Toen we, eindelijk, terugkwamen bij de auto's was ik stiekem wel een beetje blij. In de auto kreeg bijna iedereen even een dipje; één viel er zelfs in slaap. Die avond heb ik lekker op de bank gelegen en films gekeken; dat had ik wel verdiend.


Zondag 13 oktober
Eigenlijk 1 dagje te vroeg, maar op zondag hebben we Thanksgiving gevierd. We werden uitgenodigd om bij een zus van mijn hostmom te komen dineren, en lekker dat dat was! Op zaterdag kreeg ik al de waarschuwing om alleen te ontbijten, en misschien had ik dat beter zelfs niet kunnen doen. Zoveel lekker eten, kalkoen, aardappelpuree, heel veel soorten groenten (en dat kon ik hier wel gebruiken, eindelijk eens wat anders dan al dat gefrituurde eten). Met moeite at ik het hoofdgerecht op, ik wilde meer eten maar mijn buik was het daar niet mee eens. En toen kwam het toetje... wauw. Zo lekker, zo veel... te veel. Zoals sommige al op mijn facebook hebben gelezen: ik weet dat mijn eerste thanksgiving dinner geweldig was omdat ik mijn toetje niet eens op kon eten omdat ik op de grond lag omdat mijn buik zoveel pijn deed. Zo erg was het niet dat ik mijn eten niet op kon; vandaag hebben we restjes oftewel bijna net zoveel als gisteren!


Nou dat was het weer voor even. Dinsdag tot en met zondag zit ik in Vancouver dus ik zal nergens op reageren, maar daarna heb ik wel weer iets om over te schrijven haha. Voor degene die foto's willen zien: ik heb ze (bijna) allemaal in een mapje op Facebook staan.

See ya!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten