Geen tijd voor een jetlag!

Na een heel gedoe is het toch echt gelukt, en zelfs op de juiste datum. Inmiddels zit ik in een Hostel genaamd "Jail House" in Ottawa. Nadat we met het vliegtuig zijn geland hebben we onze visa hadden opgehaald, moesten we nog bijna 2uur in de bus zitten van Montreal naar Ottawa. Daar arriveerden we rond 0:30 (Canadese tijd), om daar nog even onze koffers (die natuurlijk nu al overweight zijn) 3 verdiepingen omhoog een trap op te trekken. Toen ik eindelijk in mijn bedje lag was het inmiddels 1:30, maar naast ons hostel was er een feest, dus ik sliep niet voor 2:30 om vervolgens om 6:30 alweer klaarwakker te zijn, terwijl we "pas" om 8uur bij het ontbijt moesten zijn.

Na het ontbijt zijn we met de hele groep, +/- 40 mensen, naar een park geweest, hier hebben we allemaal informatie gekregen over het leven in Canada. Ook moest je met iemand gaan praten die je nog niet kende (deze persoon was gekozen door een soort schoenen-vind-spel, zeer duidelijk) om elkaar later voor te stellen aan de rest. Ik werd aan de groep voorgesteld door Luca uit Duitsland, wie een beetje verward was want hij zei dat ik 62 jaar oud is, dit heb ik hem inmiddels vergeten haha. Hierna mochten we in groepen rondlopen in Ottawa. Toen we terugkwamen bij het hostel zijn er 17 mensen opgehaald door hun host familys, wat betekend dat er inclusief mijzelf, er nu 23 exchange students over zijn gebleven.

's Middags hebben we samen met een gids een stadswandeling gedaan, ondanks dat ik niet veel informatie heb opgeslagen ivbm mijn jetlag, was het erg leuk en interessant. Ook zijn we op een paar mooie uitzichtpunten geweest, hier komen later foto's van want deze staan nog op mijn telefoon.

Na de 2,5 uur durende stadswandeling heb ik samen met een paar andere exchange students op een terrasje gezeten wat erg gezellig was. Hierna gingen we uiteten met de hele groep, waar ik gezellig aan een tafeltje zat met Loeka van www.dutchexchangegirl.blogspot.com en David uit Frankrijk. Jullie moesten eens weten hoe grappig het is om iemand uit Frankrijk het woord "stroopwafel" te laten uitspreken.

Op dit moment zit ik op een dekentje op de grond tegen de muur met Loeka, tijd om even de social media bij te houden en om even te relaxen. En op tijd naar bed want morgenochtend gaan we survivallen, waarna we 's middags kunnen uitrusten op een strandje. Ook gaan we 's avonds nog uiteten bij het Hardrock Café.

Nou dit was het wel voor vandaag, bij jullie is midden in de nacht als ik dit schrijf dus welterusten!

"Pak je koffers maar!"

Zoals jullie weten had ik veel problemen met mijn visum. Tot vandaag, één dag voor mijn  vertrek, wist ik nog niet zeker wanneer ik zou vertrekken. De organisatie had een uiterlijke tijd bepaald, 16:00. Als ik dan mijn visum nog niet zou hebben, zou ik de 23e niet vertrekken. Aangezien het bij mij natuurlijk nooit volgens plan kan gaan, kreeg ik mijn visum om 16:28 binnen. Paniek in huis. Top.

In paniek hebben we naar STS gebeld of ik toch nog meekon, ze zouden het proberen maar ik moest er maar niet op rekenen. Nog meer paniek. Tot teruggebeld werden "Pak je koffers maar!", om 22u 's avonds, minder dan 20 uur voor mijn werkelijke vertrek, wist ik dan eindelijk dat ik zou vertrekken.

Nu ga ik dus maar verder met mijn koffers pakken, dag Nederland!

Weer een verandering...

In mijn vorige post had ik al verteld dat mijn vertrekdatum nog niet zeker is. Vandaag, om 3 uur, zou ik mijn visum binnen moeten hebben om de 23e te kunnen vertrekken. Op dit moment ligt mijn visum nog steeds in Wenen, dus ik kan niet verwachten dat hij er op tijd is. Dit zou eigenlijk betekenen dat ik 6 september pas zou gaan, waardoor ik mijn introductieweek in Ottowa en een paar van mijn eerste schooldagen zou missen.

Maar ook dat is weer veranderd, ik heb net het bericht gekregen van de organisatie waarmee ik ga, STS, dat de uiterlijke datum om het visum te ontvangen (wat dus vandaag om 15:00 was) wordt verlaat. Dit betekent dat er nog een kans bestaat dat ik gewoon de 23e kan vertrekken, maar dit is natuurlijk nog niet zeker. Fingers crossed!

Voor degene die bij al mijn post een bericht willen ontvangen: rechts onder de titel van mijn blog (life of iris) kun je je e-mailadres invullen. Je krijgt dan een mailtje als ik een nieuwe post plaats.

Gap Year

Nog 11 dagen te gaan... of niet? Op 23 augustus zou ik vertrekken naar Prince George, BC, Canada om daar een jaar naar de High School te gaan. Helaas is de Canadese Ambassade aan het staken, waardoor ik mijn Visa/Study Permit nog niet heb. Als ik deze voor a.s. vrijdag 15:00 mijn Study Permit nog steeds net heb ontvangen, zal ik 6 september pas vertrekken. Dit is niet te hopen, want dat zou betekenen dat ik mijn introductieweek in Ottowa en de eerste paar schooldagen zou missen. Fingers crossed!

Afgelopen juni heb ik mijn havo-diploma in ontvangst genomen, wat betekend dat ik een studie moest kiezen. Helaas weet ik het nog niet zeker, en ik wilde geen overhaaste keuzes maken. Een Gap Year was de perfecte oplossing voor mij. Ik kan mijn Engels verbeteren (altijd handig!) en ik leer een hele nieuwe cultuur, wat ik zelf erg leuk vind. Ik zal in een gastgezin wonen, mijn gastgezin bestaat uit een 45-jarige vrouw en haar 15-jarige dochter, er komt ook een 15-jarig meisje uit Oostenrijk in mijn gastgezin. Prince George ligt tussen allerlei natuurgebieden, en dit is extra leuk omdat mijn gastgezin een huisje heeft aan een meer daar!

Vrijdag weet ik wanneer ik ga, dus dan zal ik weer een post plaatsen.